Nederland gaat op slot. Dat was de boodschap van premier Mark Rutte gisterenavond in de persconferentie. Opnieuw een lockdown. Met veel impact op onze maatschappij. We schrikken. We huilen. We maken ons zorgen. En dat is begrijpelijk. We leven in een aparte tijd, waarin gekke dingen gebeuren.
Niet alleen in Nederland gaat het er heftig aan toe, maar grote delen van de wereld zitten op dit moment op slot. We maken ons (terecht!) druk over kerst, of we nog wel samen kunnen komen met familie en lekker kunnen gourmetten. Maar er zijn ook andere zorgen.
Nog steeds zijn er CAMA zendelingen die vast zitten in Nederland en niet terug kunnen vliegen naar het zendingsveld, omdat ze geen visums krijgen of er gewoonweg geen vluchten zijn. Ook zijn er nog steeds zendelingen die staan te popelen om te gaan, maar hun fondsenwerving niet rondkrijgen.
En vergeet niet de zendelingen die in gebieden zitten waar ziekenhuizen gesloten zijn vanwege corona. Zij doen hun werk vanuit huis en ontmoeten zo min mogelijk mensen, want als ze besmet worden met het virus kan het wel eens fataal worden.
Weer andere zendelingen kunnen de drukte bijna niet aan. Ze mogen de straat niet op vanwege lockdowns, maar omzeilen de regels en delen voedsel uit aan armen en daklozen. De nood is hoger dan ooit.
De wereld is op slot. Maar niet voor Jezus. Hij is onze geopende deur. En hij werkt op bijzondere manieren. Hij is de Hoop van de wereld, met een hoofdletter. Hij gaat door met Zijn werk. En Zijn deur is nooit op slot. Hoewel de zorgen groot zijn, onze dankbaarheid is groter.
Wil jij deze week een moment nemen om te danken voor wat Jezus doet op het zendingsveld?
