Israël – In het hart van de Negev-woestijn, waar droogte en hitte het landschap tekenen, bloeit een bijzonder getuigenis. Albert en Esther, onlangs respectievelijk 65 en 64 geworden, hebben hun leven, roeping én hart verbonden aan Israël. Al jarenlang dienen zij trouw te midden van uitdagingen en zegeningen, in een land dat hen lief is.

“Het is een grote genade dat wij hier nog samen mogen dienen,” vertellen ze met dankbaarheid. “Ons leven, roeping en ons hart liggen hier, en we zijn dankbaar dat we al zolang ons werk mogen doen in Israël.”

Albert gaat maandelijks voor binnen de Hebreeuws sprekende Gemeente in de historische stad Beersheva. Elke Sabbat komt de gemeente samen in een bijzonder gebouw, met een rijke geschiedenis. Al sinds 1911 is dit pand een plaats van aanbidding van God de Vader en de Heere Jezus als Messias. De ‘Christian and Missionairy Alliance’ huurde dit gebouw en kocht dit later om zich te kunnen richten op de Arabieren en Bedoeïenen die in en rond de stad woonden. Ondanks oorlogen, veranderingen en tijden van onzekerheid, is dit gebouw bewaard gebleven – een tastbaar bewijs van Gods trouw door de generaties heen. Sinds 1995 wordt dit gebruikt en onderhouden door de Messiasbelijdende Gemeente ‘Nachalat Yeshua’.

Ook in Dimona, een stadje verderop, vinden wekelijkse samenkomsten plaats. In de huisgemeente komen mensen samen uit een mix van culturen en achtergronden: Rusland, Oekraïne, Azerbeidzjan, Amerika, Oezbekistan – én Israël zelf. “Het was bijzonder om onze verjaardagen samen met deze diverse groep te vieren,” delen Albert en Esther. “Voor sommigen is het riskant om hun geloof in Jezus openlijk te belijden. Anderen kunnen hun vreugde in de Messias nauwelijks delen met hun eigen familie. Zij hebben ons gebed hard nodig.”

Naast de geestelijke zorg, staat Esther dagelijks klaar in het inloophuis in het oude centrum van Dimona. Het is een plek van hoop, ontmoeting en ondersteuning voor iedereen – waar koffie, een luisterend oor en de Bijbel samenkomen. “We zijn dankbaar dat het inloophuis nog steeds een plek mag zijn waar het zaad van het Evangelie wordt gezaaid. Bid dat het mag opkomen en vrucht zal dragen.”

Ondanks de spanningen en de oorlogssituatie waarin Israël zich bevindt, houden Albert en Esther moed. Hun oproep is krachtig en helder:
“De Heere zegene u uit Sion! Shalom uit een land in oorlog. Bidt met een algemene stem om vrede voor Jeruzalem!”

Laat het leven van Albert en Esther een bemoediging zijn: dat trouw, gebed en liefde voor de mensen om ons heen vrucht dragen – zelfs in de woestijn.