Na heel wat jaren door CAMA Zending naar het Midden-Oosten uitgezonden te zijn geweest, is ze nu met pensioen en woont ze weer in Nederland. Dankbaar blikken we terug op de tijd dat ze als zendeling mocht dienen. We delen het verhaal van Daniëlle*, wat ze heeft mee mogen helpen opbouwen en nu in vertrouwen mag doorgeven.

Speciaal
Als gezin woonden ze al eens in het Midden-Oosten, waar Daniëlle in 1988 bij een internationale kerk tot levend geloof kwam. Hoewel ze door de jaren heen in meerdere landen over de hele wereld hebben gewoond, heeft het Midden-Oosten een speciale plek in Daniëlles hart gekregen. “God heeft me een liefde gegeven voor dit land en de bevolking” vertelt ze. Aan de manier waarop ze haar verhaal deelt is duidelijk dat ze in haar hart nog steeds daar is.

Cultureel centrum
Daniëlle werkte veel in een cultureel centrum. De internationale kerk heeft dit centrum ruim twintig jaar geleden gebouwd. Hiermee werd het mogelijk om activiteiten te organiseren, mensen te ontvangen en het goede nieuws te delen. Het is een vriendelijk en toegankelijk gebouw in het centrum van de stad. De deur staat altijd open, mensen kunnen er zo binnen lopen voor thee en koffie of een praatje. En dat gebeurt veel, wel elke dag van de week. Op zondag komen er diverse kerken samen in het gebouw: een internationale, een Iranese en een lokale kerk.

Vrouwenpastoraat
Een belangrijk onderdeel van Daniëlles bediening – en passie – was het vrouwenpastoraat. Met veel toewijding heeft ze zich ingezet voor het organiseren van conferenties, koffieochtenden en andere activiteiten voor vrouwen. Ze bouwde diepgaande relaties op waarmee ze veel vrouwen tot zegen heeft mogen zijn door te vertellen over de hoop die God geeft. Ze deelde dit met name ook aan vrouwen van buitenlandse afkomst die met een lokale man getrouwd zijn. Toen Daniëlle eens aan één van deze vrouwen vroeg of haar man het wel goed vond dat ze naar de conferentie kwam, zei ze lachend: “Ja hoor, mijn man zei: ‘Ga jij volgend jaar maar weer, je komt er veel beter van terug dan dat je erheen gegaan bent’”. Zo konden deze vrouwen thuis en in hun eigen omgeving iets van de hoop van Christus doorgeven.

Uitdagingen
Tegelijkertijd was het overbrengen van Christus’ liefde vaak de grootste uitdaging, het was moeilijk voor mensen om deze liefde te kunnen begrijpen. Daniëlle: “Het zit zo diep in de mens om te ‘doen’ en te ‘verdienen’ en zo ook in de cultuur van het Midden-Oosten. Ze worstelen daar met het gevoel van ‘het is nooit goed genoeg’ en de daaruit voortvloeiende angst voor straf. Het kost tijd, maar het is noodzakelijk om de lokale cultuur, zoals het belang van de sociale omgang, de taal en de lokale gebruiken, te begrijpen. Mijn praktische, Nederlandse aanpak bracht geen enkel succes, maar door samen thee te drinken of te eten kon ik relaties bouwen.”

Zegen
Op de vraag: ‘Wat heeft je het meest geraakt in de tijd dat je in het cultureel centrum werkte?’ antwoordt Daniëlle: “In het pastoraat heb ik veel bijzondere levensverhalen mogen horen. Aan het einde van een gesprek vroeg ik vaak of ik een zegen mocht bidden. Dat mocht eigenlijk altijd en na het gebed zag ik vaak een glimlach of een traan tevoorschijn komen. Ik geloof dat mensen hier iets meer van Gods liefde gingen begrijpen en zelfs tot geloof zijn gekomen. God bouwt Zijn Kerk!

Nieuwe fase
Terug in Nederland is het moeilijk aarden voor Daniëlle. Hier wonen is heel anders dan alleen op bezoek komen. Ze is inmiddels een aantal weken terug en begint nu wat rust te vinden. Ze is dankbaar dat ze nu meer tijd heeft voor haar kinderen en kleinkinderen maar mist haar werk bij het cultureel centrum en alle bijzondere mensen daar enorm. De relaties die ze de afgelopen jaren mocht opbouwen zijn waardevol. Daarom zijn we blij dat Daniëlle contactpersoon en ambassadeur voor CAMA Zending zal blijven. Ze hoopt twee keer per jaar naar het cultureel centrum terug te keren om haar liefde, maar vooral die van onze God en Heer uit te delen aan de mensen daar!

*Daniëlle is een gefingeerde naam