Helaas moeten we het verdrietige nieuws melden dat Adriaan van der Bijl donderdag 20 augustus is overleden. We bidden de familie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Tegelijkertijd zijn we bevoorrecht dat Adriaan (samen met zijn gezin) tussen 1960 en 1998 zendeling is geweest. Hij heeft zijn leven gegeven voor het Evangelie en was een echte pionier.
Een zendingskind
Adriaan werd geboren in 1929 als kind van zendelingen in Nederlands Indië. En kwam tot geloof door de Navigators die hem confronteerden met de woorden dat de Heer Jezus al lang buiten de deur had gestaan en wilde binnenkomen. Adriaan schrijft zelf: ‘Dit bracht een grote verandering in mijn leven, een blijdschap die ik eerder niet had gekend. De zendingsdrang werd groter, maar naar welke kant?’.
Bijbelschool en zendeling
Op advies van een Navigatorvriend is Adriaan naar The European Bible Institute, even buiten Parijs, gegaan. Het bracht grote verandering in zijn denkleven. Europa werd zijn zendingsveld. Met Youth for Christ ging hij er regelmatig op uit. Nadat hij de Franse Marie Josephe leerde kennen, trouwden ze en verhuisden ze naar Nederland.
Adriaan en CAMA Zending
Samen met zijn vrouw bad Adriaan voor leiding van de Heer. Ze wilden graag naar Nieuw-Guinea vertrekken. Hoewel ze nooit van CAMA Zending gehoord hadden, kregen ze de Pionier in de brievenbus met een dringende oproep voor onderwijzers in Nieuw-Guinea. Een jaar later waren ze al op het zendingsveld als CAMA zendelingen. Omdat de nood hoog was ging alles erg snel.
Nieuw-Guinea: blijven of gaan?
In Nieuw-Guinea stortten Adriaan en zijn vrouw zich direct op het werk. Ze werkten samen met een geweldig team, Adriaan, Betsie, Elze en Gretha Stringer, Pineke Ubbink en Jan en Janine Schultz. Bekende namen in de CAMA-achterban.
Het werk ging voorspoedig. Maar door politieke onrust konden ze niet verder gaan als onderwijzer in Nieuw-Guinea. Ze werden voor de keuze gesteld om te blijven als directe zendeling, of om het land te verlaten. Adriaan en zijn vrouw voelden zich geroepen en richtten de pijlen op het bereiken van een nieuwe stam. ‘NIETS LIEVER!! Wat een uitdaging, wat een zegen’ schrijft Adriaan.
De Nduga’s
Tijdens een conferentie in 1963 werd een team samengesteld om de Nduga’s te bereiken. Een onbereikte stam ten zuiden van het hoge Carstenz gebergte, verscholen in vele valleien. Na 14 dagen trekken door ruig terrein wist Adriaan op 31 oktober 1963 de stam te bereiken. Het werd een dag die hij nooit zou vergeten.
Er werd meteen een airstrip aangelegd zodat de MAF vliegtuigjes kon gebruiken om spullen te droppen, zoals schoppen, bijlen en hakmessen. Ook zout en kralen om de mensen te betalen. Geld had voor hen geen enkele waarde. Veel voorzieningen waren er niet. Adriaan en zijn gezin sliepen de eerste maanden in tenten. Maar de zegen was groot: er werden evangelisten en voorgangers getraind zodat het hele volk bereikt kon worden met het Evangelie.
Adriaan offerde zijn leven voor Gods Koninkrijk
Adriaan heeft zijn leven lang ingezet voor de verspreiding van het Evangelie. En heeft steeds weer op nieuw grote offers moeten brengen. Niet alleen verhuisde hij met heel zijn gezin naar een afgelegen gebied. Ook richtte hij een Bijbelschool op en trainde meer dan 200 werkers voor Gods Koninkrijk. Het was voor hem ook erg zwaar toen zijn vrouw Mijo in 1986 plots kwam te overlijden. Het was een hele schok voor hemzelf, zijn kinderen, de CAMA-gemeenschap en de Nduga’s. Adriaan zelf schrijft ‘Dit was waarschijnlijk het moeilijkste punt in mijn zendingservaring en mijn leven.’ Door Gods genade trouwde hij later met Elfrieda. Zij had al jaren met hen samengewerkt en op deze manier was het eenvoudig om onder de Nduga’s te blijven werken.
Jezus is trots
Adriaan ging door met het werk. Samen met zijn vrouw trainden ze werkers en bezochten vele dorpjes met de Jezus-film. Nu Adriaan op 20 augustus rustig is overleden is hij gepromoveerd naar zijn hemelse thuis, met de woorden:
‘Well done, good and faithful servant, come and share in your Masters happiness (Mat. 25:21).
Als medewerkers van CAMA Zending zijn we dankbaar voor Adriaan, zijn familie en al de offers die zij gebracht hebben. Zijn leven is een voorbeeld en een inspiratie voor velen.